تفاوت فرمت های سیستمی FAT32 ,NTFS ,exFAT

حتما پیش اومده است که وقتی خواستید فلش یا حالا هر حافظه دیگه رو فرمت کنید یه قسمت هست به اسم FileSystem و سه تا گزینه دارد که می توانید به دلخواه انتخاب کنید.

فرمت Fat32

فرمت Fat32 قدیمی ترین فرمت مربوط به فایل های سیستمی که جایگزین فرمت Fat16 شد.قدیمی بودن فرمت Fat32 هم نقاط مثبت داشت هم منفی. به دلیل قدیمی بودن این فرمت به یک استاندارد کلی تبدیل شده است. به عنوان مثال وقتی شما یه فلش مموری می خرید اکثرا فرمتش Fat32 است. این فرمت نه تنها توسط بیشتر کامپیوترها پشتیبانی می شود حتی توسط دستگاه هایی مثل ضبط ماشین, کنسول بازی و … هم پشتیبانی می شود.این مزیت به این خاطره که این فرمت قدیمی است و این قدیمی بودن آن هم باعث شده تا به یک استاندارد کامل تبدیل شود. همونطور که گفتیم قدیمی بودن آن هم باعث بروز بعضی مشکلات شده است. مثلا وقتی فلش مموری شما فرمت Fat32 باشد و هر یک از فایل هاتون نباید بیشتر از 4 گیگ حجم داشته باشد. همنیطور اگر درایو های سیستم تان فرمت Fat32 باشد رو نمی تواند حجمش از 8 ترابایت بیشتر باشد. به طور کلی این فرمت برای فلش مموری ها سایر حافظه های ذخیره سازی اکسترنال بسیار مناسب است. ولی نباید از این فرمت واسه حافظه های ذخیره سازی اینترنال(مثل هارد) استفاده کرد. البته هرچند نسخه های جدیدتر ویندوز دیگه اجازه نمی دهد فرمت درایو هاتون Fat32 باشد.

سازگاری: همه نسخه های ویندوز, مک, لینوکس کنسول های بازی و تقریبا همه دستگاه هایی که پورت USB دارند.

محدودیت: هر فایل نهایتا می تواند 4 گیگ باشد. هر پارتیشن یا درایو حجم آن نهایتا 8 ترابایت می باشد.

موارد استفاده: در حافظه‌های ذخیره‌سازی اطلاعات قابل حمل و اکسترنال مانند، فلش مموری، حافظه‌ی SD، هارد اکسترنال و …

فرمت NTFS

این فرمت نسبت به Fat32 جدیدتر و بهتر است که برای ذخیره سازی فایل های ویندوز از این فرمت استفاده شود. وقتی که میخواید ویندوز نصب کنید فرمت درایو ها باید NTFS باشد. البته این فرمت هم از نظر حجم هر فایل و سایز درایو ها محدودیت هایی دارد که البته از نظر تئوری بسیار محدودیت های غیر محسوسی است .

سازگاری: قابل اجرا در تمامی نسخه های ویندوز و سیستم عامل مک فقط میتونه اطلاعات رو بخواند و نمی تواند چیزی بنویسد. بعضی از نسخه های لینوکس هم قابلیت نوشتن و ذخیره و اطلاعات رو دارند ولی اکثرا فقط می تواند بخواند و اطلاعات حافظه رو نمی تواند چیزی را ذخیره کند. کنسول های بازی مثل پلی استیشن و ایکس باکس 360 هم از این فرمت پشتیبانی نمی کند.

محدودیت: فرمت NTFS تقریبا هیچ محدودیتی ندارد

موارد استفاده : برای فایل های سیستمی و درایوی که قصد دارید سیستم عامل ویندوز نصب کنید. همچنین سایر حافظه های اکسترنال که می خواید کنار سیستم عامل از اونا استفاده کنید.

فرمت exFat

فرمت exFat یک فرمت بهینه سازی شده سیستمی است که برای فلش مموری محسوب می شود. این فرمت طوری طراحی شده که قابلیت های فرمت NTFS رو ندارد و از اون طرف هم محدودیت های Fat32 رو ندارد.فرمت exFAT مثل NTFS از نظر محدودیت حجمی فایل ذخیره شده و همچنین محدودیت پارتیشن ها (یا همون درایو) تقریبا بی حد و مرز است. بنابر این شما می توانید تو این فرمت فایلی رو ذخیره کنید که حجمش از 4 گیگ بیشتر باشه و یا درایوی را ایجاد کنید که فضای ذخیره سازی اطلاعاتیش از 8 ترابایت بیشتر باشد. میشه گفت این فرمت به روز شده fat32 است. از نظر سازگاری هم عملکرد بهتری از NTFS دارد.این فرمت علاوه بر اینکه با سیستم عامل مک سازگاره توسط بعضی دستگاه های دیگه مثه دوربین دیجیتال هم سازگاره این در حالیه که NTFS سازگار نیست.

سازگاری: سازگار با تمام نسخه های ویندوز و نسخه های جدید مک.سازگاری با لینوکس به شرط نرم افزار خاص.همچنین بعضی از دستگاه های پیشرفته مثه دوربین دیجیتال و پلی استیشن 4 پشتیبانی می کنند.اما دستگاه های قدیمی مثل پلی استیشن 3 پشتیبانی نمی کند.

محدودیت: در عمل هیچ محدودیتی ندارد

موارد استفاده: فلش مموری ها و سایر حافظه های اکسترنال. مخصوصا وقتی قصد دارید تک فایل های با حجم بیش از 4 گیگ رو ذخیره کنید.به طور کلی توصیه میشه که به جای Fat32 از exFAT استفاده کنید.

پیوند منابع